γυμνο σωμα

                                 
                                 




Ειπε:
εγω ψηφιζω το γαλαζιο.
Εγω το κοκκινο.
κι εγω.

Το σωμα σου ωραιο.
Το σωμα σου απεραντο.
Χαθηκα στο απεραντο.

Διαστολη της νυχτας.
Διαστολη του σωματος.
Συστολη της ψυχης.

Οσο απομακρυνεσαι,
σε πλησιαζω.

Ενα αστρο εκαψε το σπιτι μου.

Οι νυχτες με στενευουν
στην απουσια σου.
Σε αναπνεω.

Οπου βρισκεσαι,
υπαρχω.

Ηδονη- περα απ'τη γεννηση
περα απ'τον θανατο
τελικο και αιωνιο
παρον..

Αγγιζω τα δαχτυλα
των ποδιων σου
Τι αναριθμητος κοσμος!


Κατω απο ολες τις λεξεις
δυο σωματα εννωνονται
και χωριζουν.

Μεσα σε λιγες νυχτες
πώς πλαθεται και καταρρεει
ολος ο κοσμος.

Τωρα
με την δικη σου αναπνοη,
ρυθμιζεται το βημα μου
και ο σφυγμος μου.

Δυο μηνες που δεν σμιξαμε.
Ενας αιωνας
κι εννια δευτερολεπτα.

Τι να τα κανω τ' αστρα
αφου λειπεις;

Με το κοκκινο του αιματος
ειμαι.
Ειμαι για εσενα.






Γ.Ρίτσος