Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Kαι αν αγαπάς κάτι ρε φίλε, πρόσεχε το λίγο..






                              



Και μετανιωνεις που δεν την κρατησες κοντα σου επειδη σου ειπε πως δεν θελει να αφηνεις σταχτεσ στο τραπεζι.
Και εσυ μετανιωνεις που δεν σου ειπε ποτε με λογια το σ'αγαπω που ειχε πολυ καλα κρυμμενο.

Δεν ειχες αγαπη στα χερια σου τοσο καιρο αν χωρισες ετσι.
Και κανεις σαν 5χρονο κοριτσακι που λεει στις κολλητες οτι τον ξεχασε..και τον ευχαριστεις που σε αφησε και σε πληγωσε γιατι γνωρισες ολα τα κοκτέιλς και τους μπαρμεν.

Η Κυριακη εφτασε και ξυπνας χαλια απο το χθεσινοβραδινο ξενυχτι..εκει που πινεις τον καφε τον σκεφτεσαι και για να ξεχασεις την ηλιθια φατσα του που αυτη σε πληγωσε βαζεισ πλυντηριο. Χμμμ.. ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΧΝΑΣ ΕΤΣΙ. Κοιτας το τηλεφωνο σου και θες να του στειλεις μηνυμα αλλα το σκεφτεσαι γτ δεν θεσ "να ριξεισ εσυ το επιπεδο σου." Ποιο επιπεδο? εχει επιπεδα ο ερωτας? εχει τελος η αγαπη? και αν αγαπας γιατι δεν το δειχνεις?
Και κλεινεις τα ματια και ακους το γελιο του και τον νιωθεις εκει..Αλλα δεν ειναι εκει..μην γελιεσαι. τον εχασες.


Τι να πω για εσενα?
Ξερεις οτι της λειπεισ και βαζεις τουσ φιλουσ σου να την κατασκοπευουν καθε φορα που βγαινει.
Γιατι δεν πας να της πεις τι νιωθεις ρε ανθρωπε?
και καθεσαι σε μια γωνια και θες να μαχαιρωσεις τα ζευγαρακια "γουτσου-γουτσου" γιατι σου θυμιζουν τι εκανες με αυτην.
Μετανιωνεις για τις βλακειες που της ειπες και δεν τις εννοουσες,μετανιωνεις για τοτε που δεν τησ εστειλες "καληνυχτα" που δεν την περιμενες μετα τη δουλεια, που την αφηνες να τρωει μονη της μεσημεριανο και εσυ επαιζες το PRO με τα κολληταρια και τις μπυρες σου...και κλαις κρυφα που την βλεπεις να περναει καλα.
Που την βλεπεις να γελαει,σκιζεσαι μεσα σου..που ακουμπαει αλλον θες να πεθανεις.
Και φτανεις σπιτι κλασσικος ντίρλας και μουντζωνεσαι και την βριζεις και ριχνεις τις δικες σου τισ ευθυνες..αλλου!
Αφου δεν την αγαπησες ρε φιλε, και αν την αγαπησες αμα δεν προσπαθεις να την ξανακερδισεις, δεν την αγαπας.
ΔΕΝ.

Μα παντα θα περιμενεις να τον/την δεις σε καθε πορτα που ανοιγει,σε καθε γελιο δυνατο, σε καθε χορο περιεργο..ξερεις ομως πως δεν..

Αναπολεις αυτες τις σφιχτες αγκαλιες που ησασταν και οι δυο πιωματα..που ηταν οι καλυτερες και ας σου εκοβαν κυριολεκτικα ή μεταφορικα την ανασα.


αν αγαπάς κατι ρε φίλε, πρόσεχέ το.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου