κάρματα στ' άρματα*

                               

                                



Ακουω Lana Del Rey και σκεφτομαι μια ιστορια που καποιοσ μου εχει πει και δεν ξερω τι θα απογινει.
Σκεφτομαι φιλους που ειναι μακρια μες την απογνωση γιατι μεσα στο πληθος νιωθουν μονοι.
Σκεφτομαι και μια με δυο περιπτωσεις "καρματος" προσωπικης εμπειριασ και λιγο τα εχω μπλεξει.

Καρμα ή μοιρα ειναι το σωστο?
Οπως και να εχει,πιστευω πως το καρμα ειναι το εισιτηριο της μοιρας του καθενος.
Υπαρχουν τα "γραφτα" και αυτα που οριζουν καθε σου αποφαση.

Μια συντομη ιστορια.
Ειναι η Ιωαννα και ο Μαρκος.
Δυο ανθρωποι τελειως διαφορετικοι αλλα ταυτοχρονα τοσο ιδιοι.
Ο ενας μισει τον αλλο αλλα τον αγαπα ταυτοχρονα.
Σε αυτη την ιστορια μπλεκονται πολλοι.
Εχω ενα κακο συνηθειο,σε καθε περιπτωση ή στιγμη της ζωης μου αφιερωνω ενα τραγουδι..

Σε αυτην την ιστορια μου ερχεται το "summertime sadness" της lana. Αυτο γιατι,το τραγουδι λεει "kiss me hard before you go" και αυτη η ιστορια εχει αυτο μεσα της.
Το φιλι καθε "αντιο" τους.

Ερωτας πραγματικος? Απλα αποθημενα? Κολληματα της εφηβειας?
Δεν ξερω πως θα χαρακτηριζε κανεισ αυτη την συνδεση.
Η Ιωαννα και ο Μαρκος, ειναι μια ναι και μια οχι.
Λιγο το "πισω" του Μαρκου σε καθε εξομολογηση της Ιωαννας,λιγο η ελλειψη επιμονης και των 2 να κρατησουν αυτο που εχουν..τους χωρισε. Οι πιο πολλες καθησαν και εκλαψαν τη μοιρα τους που εχασαν τον ερωτα της ζωης τους.
Η Ιωαννα για να ξεπερασει το παθος-νευρα που ειχε θεωρησε πως δοκιμαζοντασ φιλια αλλων γοητευτικων νεων,θα ξεχνουσε ο,τι κακια αναμνηση ειχε για τον Μαρκο.

Ο Μαρκος? Καλος και αυτος.
Νομιζε πως η Ιωαννα ηθελε να την αφησει ησυχη και να μην της στελνει μηνυματα και να κανει τον ανωτερο και αδιαφορο.
ΑΝΤΡΕΣ μην το κανετε αυτο και μην νομιζετε τετοια πραγματα καθε φορα. Μια ωριμοτητα δεν βλαπτει οσο πληγωμενοι και να ειστε..μην κανετε πισω.
Τωρα υστερα απο αυτο τι?
Ειναι καρμα να μεινουν ετσι χωριστα?
Να ενωθουν παλι οπωσ παλια ή ολο αυτο θα τους οδηγησει σε κατι καλο?
Τι ειναι το καρμα τους? Να νιωσουν πως ο ερωτας τους εφυγε,ξεθωριασε? Ή θα συνεχισουν να κοιτιουνται εξω βγαζοντασ σπιθες τα ματια τους αλλα ταυτοχρονα ακουγοντασ το μυαλο να λεει "wrong person. away."

                           


                             
Και φευγω απο αυτο.
Οταν ενας ζει το ονειρο του αλλα στερειται τον εαυτο του ειναι γραφτο?
Ζεις το ονειρο σου. Πρεπει να "φτυσεις αιμα" που λενε..πρεπει να βαλεισ τα δυνατα σου και αν το θες ολα θα πανε οπως εσυ ορισεις.
Εισαι ομως ανθρωπος και εχει ενα μυαλο,μια ψυχη και μια καρδια που το καθενα λειτουργει αυτονομα και το καθενα για να ζησει πρεπει να "φαει" τα ποσα ενεργειας που αυτο απαιτει.
Μηπως ολη αυτη η πιεση θα σε οδηγησει καπου που δεν το περιμενεις?Μηπως πρεπει να την ζησεις να κουραστεις ακομα περισσοτερο? Να ξεχασεις ερωτες και αναγκεσ δικες σου?
Δεν ξερω.
Πρεπει να ακολουθεις αυτο που αισθανεσαι μεσα σου οτι ειναι το σωστο. Το καρμα σε αυτη την περιπτωση επιφυλλασσει πολλα,που κανεις δεν μπορει να φανταστει γιατι οποιος προσπαθει σκληρα..αμοιβεται.Οχι χρηματικα,αλλα εσωτερικα.

"Ολα γινονται για καποιο λογο" ειναι η ατακα μου πιστευω καθε γραμμα που αποτελει αυτη την εκφραση.
Οσο σκουρα και να ειναι τα πραγματα σε καποια φαση της ζωης σου,ερχεται καλοκαιρι. Και ευτυχως ο ηλιος εδω,ειναι απλετος για να γεμισει τα σκοταδια σου.

                             

Αλλη περιπτωση καρματος ειναι να συναντας ανθρωπους για πρωτη φορα..και να αρχιζετε να καταλαβαινετε πως σκεφτεστε και λετε τα ιδια σχεδον καθε στιγμη.
Γινεται κατι σε εσενα και θα γινει κατι αντιστοιχο στον αλλο.
Μιλας για καποιον απαγορευμενο ερωτα σου με αυτο το ατομο και υστερα απο μιση ωρα ο ερωτας αυτος εμφανιζεται.
Ισως ακουγεται παραξενο,περιεργο και μη αληθινο αλλα συμβαινει.
Δημιουργειται μια δραση-αντιδραση σκεψεων.
Και λες "εε εισαι καρμα πια".

Ενω εχω να πω και αλλα, η Lana μου κουραστηκε να τραγουδαει..
Αυτο που εχω να σημειωσω ειναι πως οσο ψαχνεις με μανια το καρμα σου,το αλλο σου μισο και οσο βριζεις τη μοιρα σου...δεν θα συμβει τιποτα καλο και τιποτα "εξωγηινο" στην ζωη σου.
Γιατι εμεις οι ανθρωποι ειμαστε ασπρα χαρτια και την ιστορια μας δεν πρεπει να αφηνουμε την μοιρα να μασ την γραφει..αλλα εμεις πρεπει να παρουμε μολυβι να την γραψουμε μονοι μας.
ΠΡΟΣΟΧΗ: οχι στυλο,ουτε ανεξιτηλο μαρκαδορο γιατι με μολυβι εχουμε ευκαιρια να διορθωσουμε λαθη.
Τα blanco  δεν επιτρεπονται.

"μύρισε" Φλεβάρης*

   

Ειναι που αυτοσ ο μηνας σου μυριζει ερωτα και δεν σε χωραει το σπιτι.
Ετσι χωρισ λογο. Εισαι ερωτευμενοσ ή οχι,ερωτευεσαι.
Με εσενα? με αυτους που αγαπασ? με το γειτονα? με οποιον σου χαρισει ενα χαμογελο?
Ερωτευεσαι χωρισ να ξερεις το λογο και καλα κανεις.
Ο Αγιος Βαλεντινος δεν γιορταζεται απο τα ζευγαρια,αλλα απο τους ερωτευμενους. Ο,τι και να σημαινει αυτο.


Και κανω αυτη την αναρτηση στο μπλογκ γιατι μου ζητηθηκε και χαρηκα πολυ!
Δεν πιστευω γενικα στις 14 Φλεβαρη εκτος αν γινει κατι την πρωτοχρονια και ο Αη-Βασιλης ξεχαστει και ερθει αντι για δεκεμβρη ,φλεβαρη να μου δωσει το δωρο.
Αλλα διαβασα κατι καπου τυχαια και ηθελα να γραψω..

"Κι όταν πάψει να πεθαίνει ο ένας για τον άλλο,τότε είμαστε κιόλας νεκροι"

Συνειδητοποιουσα καθωσ το ξαναδιαβασα ποσο δικιο περιεχει αυτη η προταση μεσα της.
Πεθαινεις απο ερωτα,γιατι νιωθεις ολο σου το ειναι να ανηκει πλεον σε καποιον αλλο και θεσ να του το δωσεισ και να γινεις ουσιαστικα δικια του/της.
Δεν πεθαινεις απο ερωτα κανοντας δωρα λουτρινα αρκουδακια που τα πατας και λενε -με μια φωνη αρκετα creepy- "παρε με αγκαλια σε αγαπω".Αυτο το ξερω σιγουρα.
Δεν κατηγορω οσους το κανουν,απλα γελαω ισωσ και δεν δινω σημασια στο πωσ θελουν να κρατησουν αυτο το δικο τους ερωτα.

Οταν σε καθεναν/καθεμια βλεπεις κοινα με αυτον που εχεις ερωτευτει-αγαπησει βαθια,δεν μπορεις να παψεις να πεθαινεις για αυτον.
Βλεπεις μια κοπελα στην τηλεοραση και μια κινηση που κανει σου θυμιζει την αγαπη σου, ή σε καθε ακυρο βλεπεισ το χαμογελο,ακους τη φωνη του και νιωθεις τα ματια του ερωτα σου.
Ενασ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ κοσμος και εσυ βλεπεις μοναχα αυτον/αυτην.
Κατι βραδια που ολοι κοιμουνται και εσυ σκεφτεσαι λεσ μεσα σου "Εισαι ολα εκεινα..και θα εισαι ο καθε 14 Φλεβαρης μου"

Γκραφιτι "σε αγαπαω","γυρνα ρε μωρο μου","be my valentine" γεμιζει η πολη το Φλεβαρη.
Οταν παει 15/2 ολα αυτα τα μηνυματα που ξεχυλιζουν απο ερωτα περνιουνται απο καποια ασπρη μπογια.
Και μενουν ετσι.
Αλλα σκεφτεσαι,ποσο αγαπανε αυτοι που γραφουν σε καθε τοιχο?
Τι απεγινε η δικια τους ιστορια? Και τελικα το "μωρο του" γυρισε πισω?

Φλεβαρης= αναστατωσιμος μηνας.
Ερωτευεσαι με καποιον που ειχεσ πρωτοερωτευτει,ξεχνασ λιγο τα αγχη σου και βλεποντας βιτρινεσ στολισμενες με καρδιες σκας ενα χαμογελο χωρισ να εχεισ καποιον στο μυαλο σου.
Εισαι χαρουμενος/η μονο και μονο απο ολη αυτη την ατμοσφαιρα.

Καποιοι χωριζουν αυτη την περιοδο.
Και καλα κανουν.
Τι να μενεις με τον αλλον μονο και μονο για τις 14/2?
Αυτοι που ζουνε ομως καθε μερα τους ως 14,τοτε ασ μη χωρισουν ποτε μωρε.
Οσο μακρια και αν ειναι,οσο δυσκολο και να τους φαινεται οσο καλα και να ξερουν πως χωρισ το αλλο τους μισο δεν ζουν, ΜΗΝ χωρισουν.
Οριστε μας.
Εδω κολλαει το περιφημο ρητο : Κλαινε οι χηρες,κλαιν' και οι παντρεμενες.
εεε μααα.

μα πραγαμτικα μην κρατατε ομπρελα στον ερωτα!

                               

Ε και ο love radio σπαει μηχανακια ακροασης.
Και τα δειπνα,οι τουρτες σε σχημα καρδιας,τα κερακια για ατμοσφαιρα,τα δωρα ...ολα στο φουλ.
Ερωτευμενοι,κανετε ο,τι θελετε,εκεινοι που πρεπει να ανοιξετε την καρδια σας,ειναι εσεις οι δυσκολοι.
Οι επιστημονες,οι μονοι,αυτοι που τρεφεστε με χυλοπιτες,αυτοι που ντρεπεστε,αυτοι που βλεπετε τον καθρεφτη και δεν σασ αρεσει η εικονα σας,αυτοι που εχετε κολλησει τα μυαλα σας στο διαβασμα και τη δουλεια,ΕΣΕΙΣ..γελαστε λιγο.
Ηρθε Φλεβαρης και ο Φλεβαρης ειναι καλος γιατι φερνει κατι αλλο στην ατμοσφαιρα.
Φερνει κβαντα χαρας απο το πουθενα.

Ειναι ο μηνας με τις λιγοτερες μερες και ολες αυτες τις μερες βλεεπεις κατι να αλλαζει προς το καλυτερο και θες να διαρκεσει περισσοτερο.

Ολα τα καλα ομως τελειωνουν πιο γρηγορα.
Γι αυτο μια δοση χαρας,ερωτα ισως και γενικα καλης διαθεσης μεσ το χρονο δεν ειναι κατι το τραγικο.
Οσοι ρηχοι ειστε εκει εξω,οσοι δηθεν "σιδερενιοι",ανοιξτε τις "μπουκωμενες" μυτες σας και μυριστε λιγο Φλεβαρη παρακαλω.

Εχαριστω!!