Οταν ολα γυριζουν στο κεφαλι σου,χωρις σταματημο και δεν ξερεις τι να πρωτοαντεξεις και που να δωσεις προσοχη..τοτε ειναι που νιωθεις πραγματικα σκατα.
Δεν ξερεις ποιοι ειναι αυτοι που σε αγαπουν,ποιοι ειναι μαζι σου και ποιοι νομιζεις εσυ πως ειναι μαζι σου.
Δεν ξερω ποσοι εχετε νιωσει ετσι.
Σαν να ηθελες να κοιμηθεις για χιλιαδες χρονια.'Η απλα να μην υπαρχεις.Ή να μην σε νοιαζει οτι υπαρχεις ή τουλαχιστον κατι τετοιο.
Το να θελεις κατι τετοιο ειναι πολυ αφυσικο και 'βλαβερο',αλλα καποιες φορες το θελεις οταν γινεσαι τοσο "σκατα".
Για αυτο καποιες φορες προσπαθεις να μην σκεφτεις τιποτα και ολα μες το κεφαλι σου θες απλα να σταματησουν να στριφογυριζουν τοσο γρηγορα.
Αλλα δεν μπορεις να καθεσαι εκει ακινητος και να βαζεις τισ ζωες των αλλων μπροστα απο τη δικια σου νομιζοντας οτι αυτο μετραει για αγαπη.Απλα δεν μπορεις να το κανεις αυτο.
Πρεπει να κανεις πραγματα για εσενα και ετσι αυτος ο πονοκεφαλος θα αρχισει να μειωνεται.
Να νοιαζεσαι για τους αλλους,αλλα να ζεις για τον εαυτο σου.
Δεν μπορεις καθε μερα να νιωθεις πως ζεισ μια θλιβερη ιστορια ρε φιλος!
Ο,τι και να συμβαινει πρεπει να μεινεις σταθερος και πιστος σε αυτο που γινεται, ακομα και αν η κολαση που ζεις καθε μερα σε παγωνει.
Διαβαζεις και αγχωνεσαι,κλαις,ερωτευεσαι και δεν ξερεις να το δειξεις,στο σπιτι σου και στην παρεα σου εισαι αορατος,μεσα σου αισθανεσαι ενα καζανι που βραζει και νομιζεις πως θα σκασεις,μαλωνεις με γονεις συνεχως,με φιλους,μπορει να κρυβεις και ενα μυστικο που δεν το εχεις πει και ενω σε βασανιζει να μην το ξερεις...και φτανεις να μην ξερεις τι σου γινεται.
Απλα πιστευω οτι ειμαστε αυτοι που ειμαστε για πολλους λογους.
Και μαλλον δεν θα μαθουμε καποιους απο αυτους τους λογους ποτε.
Αλλα ακομα και αν δεν εχουμε τη δυναμη να επιλεξουμε απο που ερχομαστε,μπορουμε ακομα να αποφασισουμε που πηγαινουμε.
Μπορουμε να κανουμε πραγματα που μασ αρεσουν και να αισθανομαστε καλα για αυτα.
Ερχονται ξαφνικα στην ζωη σου καποιοι ανθρωποι που δεν τους ηξερες χρονια ουτε πολυ καιρο..και σου αλαλζουν τα παντα.
Και ενω ζεις την κακη εκδοση της ιστοριας σου μεχρι τωρα,αυτοι καταφερνουν να σε τραβανε στην ευτυχια σου και να στεκονται εκει χωρις να σε ξερουν καιρο..χωρις να ειναι γονεις και φιλοι χρονων ή μηνων. Απλα με μια βλακεια και μια τρελα που θα κανετε μαζι θα ζησεις την ηλικια σου ετσι οπως πρεπει και οπως παντα ηθελες.
Ειναι που μετα απο αυτο νομιζεις πως μπηκες σε ενα θαυμα αθελα σου και ζεις καθε στιγμη σου εντονα με ανθρωπους που τελικα δειχνουν οτι σε αγαπουν και σε νοιαζονται οσο εσυ.Ειναι η πρωτη φορα που νιωθεις πως αξιζεις πολυ κατι τετοιο.
Ξερω οτι ολα αυτα καποια μερα ολα αυτα θα ειναι απλα κατι ιστοριες. Και οι εικονες μας θα γινουν παλιες φωτογραφιες.
Καποιοι καποτε θα γινουμε οι μαμαδες και μπαμπαδες καποιου,καποιοι αλλοι οχι.
Αλλα τωρα,αυτη τη στιγμη τιποτα δεν ειναι στην ιστορια.
Ολα αυτα συμβαινουν και τα ζεις.
Ειναι αυτη η στιγμη που ξερεις οτι δεν εισαι μια θλιβερη ιστορια.
Εισαι ζωντανος.
Και στεκεσαι και κοιταζεις τα παντα γυρω σου,τα φωτα στα κτηρια,τα λουλουδια στον κηπο σου,το μπλε του ουρανου,τους ανθρωπους διπλα σου και ολα αυτα που μερικες φορες σε κανουν να αναρωτιεσαι πραγματα.
...και ακους το αγαπημενο σου τραγουδι στο αυτοκινητο και εκεινη τη στιγμη η βολτα με τους ανθρωπους που αγαπας πιο πολυ,οι τρελες που κανεις εκεινη τη στιγμη και τα γελια που εχεις μπορουν και γινονται μαγικα η πιο ωραια εικονα που ειχες απο τα 17 ή 18 σου.
Και αυτη τη στιγμη,νιωθεις απειρος και μοναδικος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου