πανελλήνιες= πανζουρλισμός *

                               

Τι μετραει τελικα? Το αποτελεσμα ή η προσπαθεια?

Και ποιος ειναι ο καταλληλος κριτης για αυτα τα δυο?

Συνηθως λεμε "δεν πειραζει!η προσπαθεια μετραει" οταν το αποτελεσμα δεν ειναι αυτο που περιμεναμε να ειναι.

Οταν η προσπαθεια μασ ομως ειναι καλη ή εστω και μετρια και το αποτελεσμα πολυ καλυτερο τοτε ακουμε ολους -μεχρι και τους εαυτους μασ- να λενε "το αποτελεσμα ειναι αυτο που μετραει".

Αρα λοιπον οι ανθρωποι αναλογα τι μασ βολευει και τι μας συμφερει,ψαχνουμε δικαιολογιες για να δικαιολογησουμε τους εαυτους μας ή τους αλλους ωστε να κοιμομαστε ησυχοι και χωρις εννοιες τα βραδια.

Αυτος που προσπαθει πολυ για κατι που θελει πολυ,συνηθως εχει τα αποτελεσματα που θελει.Υπαρχουν ομως και οι εξαιρεσεις.

Δηλαδη ειναι πολυ συχνο φαινομενο,καποιος να εχει "φτυσει αιμα"  -που λεμε- για κατι και τελικα το αποτελεσμα να τον απογοητευσει και να μην αντιπροσωπευει αυτο που εχει προσπαθησει.

Ειναι και αλλοι (κυριως οι μισητοι μιας παρεασ) που χωρις καν προσπαθεια,εχοντας ως οπλο την τυχη..καταληγουν σε ενα αποτελεσμα  που κανεις δεν πιστευει οτι ειναι τοσο καλο.

Ας παρουμε για παραδειγμα τις πανελληνιες (οχι που δεν θα ειχα αυτο το παραδειγμα).

Ας πω την αληθεια..για εμενα προσωπικα,ο θεσμος αυτος στην Ελλαδα ειναι απο αυτους που ανηκουν στην κατηγορια "αθλιοι και ασημαντοι".

Διαβαζεις 2 χρονια χωρις σταματημο.

Χωρις καλοκαιρι,χωρις πραγματικο διαλειμμα ξεγνοιαστο.

Πιεση?Αγχος? αυτα ειναι οι καθημερινοι σου φιλοι πια.

Μαθηματα,φωτοτυπιες,βοηθηματα,υπογραμμιστικα στυλο και χαρτακια post-it για να δωσεις εμφαση σε ασκησεις που ειναι sos,φροντιστηρια 4ωρα καθε μερα,διαβασμα μεχρι πολυ αργα,ξυπνημα νωρις νωρις (γιατι δεν προλαβαινεις να βγαλεις την υλη),διαγωνισματα καθε δυο κυριακες ή καθε κυριακη,5 τετραδια τετραθεμα για μονο ενα μαθημα κατευθυνσης και γενικα αυτα ειναι μια καθημερινοτητα.

Υστερα οι κυκλοθυμιες? η καταναλωση φαγητου λες και δεν εχεις ξαναφαει στη ζωη σου? η ψυχολογικη σου φθορα?

το αισθημα κενου και ανικανοποιησης?

Η βαλιτσα που θες να φτιαξεις για να εξαφανιστεις για οπου να 'ναι? Πφφ ολα αυτα ειναι πολλα.Καθημερινα και μαζεμενα και πρεπει να ειναι ελεγχομενα με το κλαμα,την ψυχραιμια που δεν εχεις και το διαβασμα που ειναι πολυ.

                           

Πολλες θυσιες.

Πολλα "οχι" ειπαμε μπροστα σε "ναι" που θελαμε να φωναξουμε.

Και αυτο γιατι στοχος ειναι να αποδειξουμε μεσα σε 18 ωρες ποσο αξιζουμε και ποσο υψηλα πρεπει να γραψουμε για να τα παμε καλα και να περασουμε στο πανεπιστημιο.

Οι μεταβατικες οι φασεις ειναι οι πιο δυσκολες και οι πιο επιπονες.

Λες και αν καποιος δεν παει πανεπιστημιο,ξεγραφεται απο τη ζωη-τον κοσμο και τους γυρω του.

Με βαρια καρδια και με αισθημα "αντε να τελειωνω πια" πας και δινεις εξετασεις ενω εχεις ηδη ανακοινωσει 3-4 φορες στους γονεις σου οτι τελικα δεν θα δωσεις.

Τα θεματα?

χαχαχα! 

Λιγο πιο δυσκολα απο ο,τι τελικα φανταζοσουν.Για αυτο σας λεω δεν παει καλα ο θεσμος πατριωτες!

Πανικος,αγχος και τρεμουλο την ωρα που συμπληρωνεις τα στοιχεια σου.Και αυτη η μαυρη ταινια που τα σκεπαζει ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος σου εκεινη την ωρα.

Οι πιο πολλοι δεν γραφουν οσο θα το περιμεναν.

Οσο θα περιμεναν αναλογα με την προσπαθεια τους δηλαδη..Οι Einstein της σχολικης κοινοτητας ειναι λιγοι και παλι καλα που ειναι αυτοι οι λιγοι γιατι ενας ακομα εμφυλιος στην Ελλαδα θα ξεσπουσε. Ετσι για το καλο.

Αλλα ανηκεις στους περισσοτερους.

Δηλαδη σε αυτους που ενα λαθος απροσεξιας,το αγχος και η τρεμουλα τους στοιχησαν πολλα.

Υστερα,κατα τις αρχες του Ιουλιου...βλεπεις τα μορια σου και γελας και σε πιανει αυτο το νευρικο το γελιο της χαρμολυπης που δεν ξερεις ποιον πρεπει να χτυπησεις πρωτο και ποιον να παρεις για να γελασετε.

Μουδιαζεις απο την απογοητευση που νιωθεις για εσενα,για αυτους που σε αγαπανε και θες να κρυφτεις για να μην ακουσεις ποσο ασχημα θα σε σχολιασουν οι αλλοι.

Αλλα πραγματικα.Ειναι ωρα να νιωσεις το σωστο πραγμα.

Τα βασανα σου τελειωσαν,την προσπαθεια σου κανείς δεν μπορει να την δει γιατι κανείς απο τους "απ'εξω" στους οποιους δινεις σημασια δεν ειναι μεσα στο σπιτι σου.

Αν νιωθεις με τον εαυτο σου καλα και σιγουρος πως εδωσες ο,τι μπορουσες δεν μπορεις να δινεις σημασια στα σχολια που θα σου κανουν.Αν παλι οχι,νιωσε τυψεις,αλλα μεχρι ενα σημειο.


                    

                             

Κανεις δεν ειπε οτι το μελλον σου οριζεται απο αυτες τις εξετασεις.

Οποιος αξιζει,ποτε δεν χανεται.

Και πρεπει να το θυμαστε αυτο.

Κανεις δεν ειπε οτι ενας γιατρος ειναι πιο ευτυχισμενος απο εναν εργατη..μαλλον στην εποχη μας και στην Ελλαδα που ζουμε,το να παρεις ενα πτυχιο ειναι προβλημα γιατι μετα αναζητας δουλεια αναλογα με αυτο που εχεις σπουδασει και σου αρεσει. Μμμμ,προβλημα.Δες γυρω σου ποσοι πτυχιουχοι εχουν καταληξει πωλητες σουπερ μαρκετ χωρις να το θελουν..

Κανεις δεν ειπε σε κανενα να ειναι σε ολα αριστος.

Οι αριστοι σε ολα,ειναι ανθρωποι προβληματικοι και σημαινει πως δεν εχουν μια κλιση..δεν εχουν κανει μια επιλογη και στοχος τους ειναι να μοιασουν με τους αλλους.

Τελικα,η προσπαθεια που κανει καποιος δεν εχει παντα σχεση με το αποτελεσμα.Γιατι αν ειχε ολοι μας θα ημασταν ευτυχισμενοι και αδειοι.

Πρεπει να νιωσουμε την απογοητευση τον πονο για να βρουμε δυναμη να το παλεψουμε.

Διαβασα καπου "πεσε 787 φορες,αλλα σηκω 788".

Για εμενα λοιπον,η προσπαθεια ειναι αυτη που μετραει και ο,τι δεν σε σκοτωνει δεν σε κανει πιο δυνατο,σε υποχρεωνει να το σκοτωσεις εσυ ο ιδιος.

Για αυτο παρε μαγιο,σωστο αντηλιακο καπελο αμα θες,και την καταλληλη παρεα για βαθια μακροβουτια και βραδια γεματα γελια.

Γιατι ειναι καλοκαιρι.