Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Didn't anyone ever tell you It's ok to shine? *



                               







Ακουσα προσφατα εναν φιλο μου να λεει πως δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απο το να ελπιζεις και να προσκολλας σε κατι που ξερεις οτι δεν προκειται να πετυχεις.
Ενιωθε μαλλον απογοητευμενος και ηταν ασχημο να ακους απο εναν ανθρωπο λιγο πριν την ενηλικιωση οτι η ελπιδα ειναι κατι βαναυσο και αχρηστο.

Καθως μιλουσε σκεφτομουν με ποσα φωτακια στολιζουμε την θλιψη μας ολοι τις γιορτες χωρις να το αντιληφθουμε καν.
 

"Η ελπιδα",ειπε,"σε κατατρωει και σε θελει να ταλαιπωρεισαι και να νομιζεις πως περνας καλα. Σπαταλας το χρονο σου φορωντας γυαλια που σε κανουν να φευγεις απο την πραγματικοτητα,να μοχθεις αλλα να ελπιζεις για κατι που ΙΣΩΣ ΘΑ γινει. Ξυπνας το πρωι χαμογελαστος ενω ξερεις ρε γαμωτο οτι δεν προκειται να σου ριξει ενα βλεμμα ουτε θα σε παρει τηλεφωνο και εσυ παρ' ολα αυτα ελπιζεις οτι ΘΑ ανηκεις καποτε στο μελλον στα ερωτευμενα ζευγαρια που περπατουν στο δρομο κρατωντας της το χερι. Και μετα που θα παω σπιτι θα σκεφτομαι ποσο πιο ομορφη θα ηταν η νυχτα εκει εξω αν ητανε και αυτη εδω.
Καθεσαι εκει και ελπιζεις οτι ολα σου τα ονειρα θα τα ζησεις και κλεινεις τα ματια σου και ελπιζεις οτι ΙΣΩΣ μια μερα ΘΑ εισαι και εσυ με τα χαμογελα τα πλατια που εχουν και στις διαφημισεις. Και εσυ ο χαζος καθεσαι και κολλας στην ελπιδα σου,στην τζαπα αισιοδοξια σου και στη λαμψη που σε λιγο καιρο θα καλυφθει απο ομιχλη μοναξιας."

Γυρισα σπιτι και σκεφτομουν πως ειχε δικιο σε πολλα.
Περιμενουμε τελικα ενα χαστουκι απο την ζωη? απο τη μοιρα? απο το ριζικο? ή απο καποιον συκεκριμενο,για να κλονισει το μεσα και το εξω μας μπας και καταλαβουμε πως ο,τι και να ελπιζεις αν δεν κινησεις το χερι σου δεν προκειται να σου απλωθει κανενα χερι.

Η μονη βιωσιμη ηθικη,ειναι να κανεις αυτο που θες να κανεις.
Να βρεις τροπο να ξεσκονισεις την -χωρις λογο- ψευτικη αισιοδοξια σου και την ομιχλη που σε περικυκλωνει σαν μανδυα και σου κρυβει την πραγματικη λαμψη που κρυβεις μεσα σου. 
Να παρεις θαρρος και να παψεις να ελπιζεις. Όχι να ονειρευεσαι.
Να σηκωθεις απο το κρεβατι σου με τα ποδια στο εδαφος,τα ματια στον ουρανο και το μυαλο σου στη θεση του ετοιμο να δωσει εντολες στην καρδια σου για να αρπαξει αυτα που θελει να κανει.
Και τα χερια σου ; Αν δεν ειναι για αγκαλιες ποιος ειναι ο λογος να υπαρχουν;



                                




Χωρις ερωτα δεν παλευονται οι γειτονιες,οσο στολισμενες και χαρουμενες να τις βλεπεις με τα φωτα των γιορτων.
Βλεπεις ολα τα στολιδια,τα φωτακια,τα δεντρα,τα εντονα χρωματα,τα χαρουμενα προσωπα που πλησιαζουν διακοπες αλλα δεν βλεπεις την ουσια.
Δεν διακρινεις οτι ο λογος που μπορεις και τα βλεπεις αυτα ειναι πως εισαι εθισμενος σε κατι που παιρνει το δικο σου πονο μακρια.
Ειτε αυτο λεγεται πολυχρωμα φωτα,ειτε χαμογελα σε αλλα προσωπα,ειτε ζωντανα χρωματα σε βιτρινες,ειτε στολιδια,ειτε ακομα και το να ερωτευεσαι με ωραιες στιγμες και αναμνησεις που εζησες.


Παρε λιγο απο τον ηλεκτρισμο της πολης. Και μην ακους τους μιζερους που διογκωνουν την ομιχλη τους.
Γεμισε τις μπαταριες σου με ταση τετοια ωστε να εκπεμπεις το φως που εχεις αναγκη. Οχι φωτα ελπιδας που σιγοκαινε ή τρεμοσβηνουν.

Μη ντρεπεσαι να λαμψεις ουτε να φοβασαι.
Να φοβασαι για αυτους που το χειμωνα βλεπουν μονο χιονι και δεντρα χωρις φυλλα.
Ηλιος και λουλουδια υπαρχουν παντα για αυτους που θελουν να τα δουν.

 




1 σχόλιο: