Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

ζετοί χειμώνες, κρύες αγκαλιές*



                                    



μου είπε και σταμάτησε να μιλάει.
Δεν είχα καταλάβει τι εννοούσε μέχρι που είδα να τρίβει τα χέρια του με μια μικρή μανία άγχους.
Στην Πάτρα ντυμένη με όλα τα χρώματα και όλα τα καρναβαλικά τραγούδια, το τελευταίο που περιμένεις να δεις είναι βουρκωμένα μάτια,νευρικές κινήσεις με τα χέρια και κουρασμένα βλέμματα.

Περιμένεις μια βδομάδα γεμάτη que de la pongo,τραγούδια,ξενύχτια,σακούλες κάτω από τα μάτια,μάσκες,χορό,στολές,στομάχια ποτισμένα με jin tonic .
Είδες ποτέ σου ερωτευμένο πως μοιάζει όταν του λείπει ό,τι αγαπά?
Τον πέτυχα εγώ τέτοια εποχή στην Πάτρα.


Όλο μιλούσε μιλούσε και δεν με άφηνε να πω τίποτα. Αλλά ήταν και αυτός τυχερός που εγώ θέλω μόνο να ακούω και να ακούω τις ιστορίες.
"Έτσι μου λέει είναι οι άνθρωποι χρόνια απελπισμένοι,τα όνειρά τους δεν χωράνε πουθενά και έρχεται το καρναβάλι και μοιάζουν τελικά όλοι χαρούμενοι με αυτό το ύφος του 'yolo' στα μούτρα τους αν αυτά φαίνονται κάτω από τις μάσκες."

"Σε έχουν κοιτάξει ποτέ μάτια τόσο χαμογελαστά και ζεστά και εσύ να μη νιώθεις τίποτα από όλο αυτό το βλέμμα? Σίγουρα. Να ξέρεις όμως τα μάτια είναι αυτά που τελικά ξεγελάνε. Τα μάτια μπορούν να σου πουν τα πιο μεγάλα ψέματα. Να νομίζεις ότι σου λένε αλήθειες μια ζωή και εσύ να πλανάσαι στο πιο αθώο βλέμμα που αυτό τελικά κρύβει το ψέμα του."

" Όλη την αλήθεια τη λένε τα χέρια. Δεν θα σε ξεγελάσουν ποτέ τα χέρια. Πρόσεξέ τα. Τραχιά ή απαλά,γεμάτα φλέβες,χιονίστρες,μικρά,με χοντρά ή λεπτά δάχτυλα δεν έχει σημασία. Αυτά ποτέ δεν θα σου πουν ψέματα. Δες τα καλά όταν ο άλλος σου μιλάει,όταν σου λέει μια ιστορία,όταν σου φέρνουν ένα ποτήρι νερό,όταν σε βάζουν για ύπνο,όταν σε χαιδεύουν, όταν ανοίγουν διάπλατα μόνο κ μόνο για εσένα.
Υπάρχουν χέρια τραχιά,κουρασμένα και άσχημα που θα σε πάρουν την πιο ζεστή αγκαλιά,που θα σε παρηγορήσουν και θα κρατήσουν το δικό σου χέρι όταν τα χρειαστείς.
Υπάρχουν χέρια μαλακά, περιποιημένα και όμορφα που μπορεί να σε χτυπήσουν,να δε γδάρουν και να δώσουν τις πιο κρύες αγκαλιές.

Γι΄αυτό πρόσεξε τα βλέμματα και εμπιστεύσου τα χέρια. Αυτά θα σου πουν την αλήθεια. Κατάλαβες γιατί οι χειμώνες μου ήταν μέχρι τώρα κρύοι? Γιατί τόσο καιρό κοιτούσα άνθρωπο με ζεστά βλέμματα που είχε όμως κρύα χέρια. Τώρα πια όμως οι χειμώνες μου είναι ζεστοί γιατί είχα ερωτευτεί κρύα χέρια και τώρα αυτά τα χέρια πάνε. Είμαι στα ζεστά μου εγώ αυτό το χειμώνα και στα χέρια που με παίρνουν αγκαλιές αληθινές ρε βλάκα. Ζεστές ρε. "

" <<Γιατί να έχεις χέρια αν δεν παίρνεις αληθινές αγκαλιές ρε Μαρία?>> έτσι της είπα και με κοιτούσε με το βλέμμα 'σε αγαπώ' μπροστά στα μούτρα μου και στα δικά της. Το βλέμμα που τώρα μου έλεγε 'σ΄αγαπώ' ήταν το ίδιο με αυτό που με κοιτούσε όταν μου έλεγε ψέματα για τον άλλο που την περίμενε κάθε πρωί να πάνε μαζί σχολή. Το ίδιο βλέμμα είπε ψέματα το ίδιο με αγαπούσε. Γιατί ο μαλάκας δεν είχα προσέξει τα χέρια της τόσο καιρό? Γιατί ήμουν ερωτευμένος γιατί ήθελα να κοιτάω το γέλιο της και δε με ένοιαζε τίποτα άλλο. Έπρεπε να είχα προσέξει τα χέρια της πριν καταλήξω να πίνω ουίσκι με δάκρυα που λιώνουν το παγάκι γαμώ."

Έτσι μου είπε και άλλα και έφτασα σχολή. Και εδώ και 3 μέρες προσέχω τα χέρια των ανθρώπων,προσέχω να έχω ζεστούς χειμώνες.