Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

τώρα αν φύγεις θα 'ναι ιεροσυλία λέει η Καίτη*



                                   


Καλώδια τρόλει είμαστε όλοι.
που ενωνόμαστε στους κόμπους,που ταξιδεύει ο καθένας τη δική του διαδρομή, που ενώνεται με τον άλλο και τον οδηγεί σε άλλο προορισμό.


Διαλέγεις φίλους,διαλέγεις σύντροφο,διαλέγεις διαδρομή.
Είτε αυτή έχει πολύ δρόμο και είναι σταθερή είτε η διαδρομή είναι ολιγόλεπτη αλλά είναι τόσο τέλεια και απολαυστική.
Κι είναι και αυτές που είναι πολύ μεγάλες διαδρομές και μπορεί να περνάς καλά το πρώτο πεντάλεπτο,αλλά τελικά βαριέσαι και καταλαβαίνεις ότι η διαδρομή που επέλεξες να πάρεις σε κουράζει.
Ε ναι,υπάρχουν και οι διαδρομές που ζηλεύεις αλλά εσένα δεν είναι εκεί ο δρόμος σου δεν τις διαλέγεις εσύ αυτές τις διαδρομές αλλά κάνεις τα πάντα για να έρθουν αυτές στη δικιά σου διαδρομή και να σε διαλέξουν.

Δεν αποφασίζεις εσύ ποιος άνθρωπος θα σε επιλέξει για να τον οδηγήσεις αλλού. 

Στο δικό σου κόσμο ή και διαδρομή μπαίνει όποιος θέλει,απλά εσύ επιλέγεις αν τον θες μαζί σου ή όχι.
Δεν μπορείς να πιέσεις κανένα να έρθει με το μέρος σου.
Κανένα να είναι φίλος σου και κανένα να γίνει ο άνθρωπός σου.

Αν το θες πολύ,προσπάθησε αλλά μην πουλήσεις χιλιόμετρα δικής σου διαδρομής για λίγα μέτρα δικιάς του διαδρομής.

Είναι η στιγμή που βλέπεις ότι δεν θα παρακαλάς κιόλας να είναι κάποιος δικός σου άνθρωπος. Μην σκάσεις δηλαδή από τα πφφφ .
Πες και ένα ΑΙΣΙΧΤΙΡ ή ένα ΑΙΣΤΑΔΙΑΤΑΝΑ έτσι δυνατά και θα νιώσεις καλύτερα.
Αν κάθεσαι δηλαδή να προσπαθείς συνέχεια να μπεις στον κόσμο του άλλου ή ακόμα χειρότερα αν προσπαθείς μόνο εσύ,ή αν κάθεσαι να σκας που δεν στέλνει,δεν μιλάτε ή δεν χαιρετιέστε στο δρόμο, ε τότε κάτι πάει στραβά.
Η λύση είναι : πας παίρνεις τζιν τόνικ σε πλαστικό (αν δεν πίνεις τζιν,πάρε τζιν δεν θα το μετανιώσεις),γυρίζεις σπίτι,κάνεις τις γνωστές σπασμωδικές κινήσεις σου,καπνίζεις λίγο, στέλνεις στους κολλητούς σου "γιατί ρε γαμώ τα νεύρα μου δεν στέλνει?",το αναλύετε λίγο,αφού βαριέστε,βάζετε το girls just want to have fun  (ή κάποιο άλλο αν είστε του αντίθετου φίλου),καπνίζεις με λίγη νευρικότητα παραπάνω,αν δεν καπνίζεις πήγαινε πάρε ό,τι πακοτίνι βρεις στη γειτονιά και φα' το.

Αυτά. Μετά όλα θα είναι καλύτερα.
Δεν θα σκάσεις κιόλας. Τα καλώδια του τρόλει έχουν αρχή και τέλος,στο κόμβο που ενώνονται όλα μαζί αλλάζουν πορεία ή απλά συνεχίζουν ή απλά κόβονται.
Δυο καλώδια προχωράνε παράλληλα στην ίδια διαδρομή,ενώνονται με άλλα αλλάζει η διαδρομή, ή μένουν μαζί από την αφετηρία μέχρι το τέλος.
Παράλληλα και στους κόμβους διασταυρώνονται.

Και έτσι μωρέ είναι όλοι γύρω σου.
Μην προσπαθείς πολύ για κάποιον που βλέπεις ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να είναι στη ζωή σου.
Αξίζει κάθε άνθρωπος την προσπάθειά σου και αυτό είναι σίγουρο,απλά δεν αξίζουν όλοι να είναι στη ζωή σου άσχετα με το πόσο το θέλεις να τη μοιραστείς με αυτούς.
Π.χ.: Έστω Χ ο άνθρωπος που θες να τον πάρεις τόσο πολύ τηλέφωνο κάθε μέρα,να του πεις ό,τι χαζομάρα θες,να μιλήσεις για το πώς ήταν η μέρα σου,να σου πει πως ήταν η δικιά του και κάθε λεπτομέρεια.
Έστω Υ οι στιγμές που θες ΤΟΣΟ πολύ να τον χτυπήσεις με όλη σου τη δύναμη όταν δεν στέλνει,δε μιλάει, ξέρει και κάνει τον ανήξερο,αδιαφορεί ή πληκτρολογεί "χαχα" ή στέλνει φατσάκια.

Όταν οι Y > Χ ,τότε υπάρχει πρόβλημα.
Τότε δεν θέλει να είναι στη ζωή σου ή απλά δεν έχει συνειδητοποιήσει πως για να είναι στη ζωή σου δε φτάνει να προσπαθείς μόνο εσύ.

Ε τότε κόβεις μαχαίρι κάθε επικοινωνία,αφού βρε πουλάκι μου γίνεσαι χειρότερα.
Έχεις και άλλα πράγματα να ταλαιπωρηθείς ΣΤΑΝΤΑΡ,οπότε βολέψου σε αυτά και μη δίνεις παραπάνω σημασία σε αυτούς που δεν τους ενδιαφέρει η διαδρομή σου ή η ζωή σου.

Σημείωση: Λίγο Καιτούλα Γαρμπή θα βοηθούσε στην περίπτωση αυτή (Ιεροσυλία,Γυρνάς σαν αμαρτωλή etc) αν είσαι παιδί της ποιότητας κάνε λίγο στην άκρη την ποιότητα. Ένα ρεφρέν Καιτούλας δεν θα σου κάνει κακό,ακούστε με και εμένα.


Σάββατο 2 Μαΐου 2015

τι θέλουν οι γυναίκες σε 28 σειρές*






                                 

Που λέτε, η σύγχρονη κοινωνία έχει αγιοποιήσει την ανεξαρτησία ή έχει δαιμονοποιήσει την εξάρτηση.
Μήπως τελικά είμαστε φτιαγμένοι για να εξαρτιόμαστε απ' τους άλλους?

Να τους ανήκουμε,να μας ανήκουν και τέτοια?
Προσωπικά έχω εξαρτηθεί πολύ από ανθρώπους και ενταξει μπορεί να μην είχα προσωπικότητα τότε αλλά θυμάμαι ήταν κολασμένα ωραία.

Δεν θεωρώ αυτό που λέω αντιφεμινιστικό,αλλά να σας πω και κάτι?
Και να είναι χέστηκα.
Εγώ το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να έρθει κάποιος να με πάρει από εδώ μέσα και να μου πει "κόψε τις μαλακίες". Δεν θέλω να το κάνω και αυτό μόνη μου.

Όχι ψέματα...δεν είναι το μόνο που θέλω!
Θέλω κάποιον να πάρει το βάρος μου και να με πάει βόλτα όπου θέλει.
Θέλω κάποιος να ακούσει τι βλακεία θέλω να πω στις 12 το βράδυ χωρίς να απολογηθώ για τίποτα. Να μιλάω χωρίς εξυπνάδες, χωρίς αστεία και να μη με βαριέται.
Θέλω κάποιος να έρθει σπίτι με τα προβλήματα του και να του τα λύσω όλα. Θέλω να γκρινιάξει,να φωνάξει, να σπάσει τασάκια. Χέστηκα,θα τα μαζέψω. Θέλω ένα λόγο να τα μαζέψω.
Θέλω κάποιον να κάνει σκουπίδια και λεκέδες εκτός από εμένα.
Να κάνει και τα νεύρα μου κρόσια. Ναι και αυτό θέλω.
Θέλω κάποιος να περιμένει να βάλω πλυντήριο. Ακούγεται πολύ απελπισμένο αυτό? μαντέψτε...πάλι χέστηκα.
Θέλω κάποιον να με ρωτάει "τι γράφει?" όταν διαβάζω , και να θέλω να του διαβάσω το βιβλίο ολόκληρο.

Θέλω κάποιον να μην με αφήνει να κοιμηθώ ήσυχα. Αλλά να μην μπορώ να κοιμηθώ καθόλου αν δεν είναι εκεί.
(αλεξανδρα Κ*)


Θέλω κάποιον να μου ξεστρώνει το κρεβάτι και να μου κάνει το κολλαριστό πουκάμισο,ασιδέρωτο.
Όχι δεν θέλω να είμαι δούλα κανενός.
Θέλω να γίνει ο σούπερ-χίροου μου και εγώ για αυτόν να είμαι το 20' διάλειμμα στο δημοτικό μετά το "Γλώσσα-Γλώσσα" που τόσο περιμένει κάθε μέρα κάθε νορμάλ παιδί.
Θέλω να είμαι το πρώτο τηλέφωνο που θα πάρει όταν δει κάτι ηλίθιο στο δρόμο και θέλει να το σχολιάσει.
Θέλω να μου είναι απαραίτητος και να είμαι η πρώτη του "καλημέρα".
Και μπορεί οι πιο πολλές γυναίκες να μην τα θέλουν όλα αυτά ή κάποιες να μην το παραδέχονται αλλά όλες ξέρουμε τι θέλουμε.