Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

cupid και εξομολογήσεις*





                                

<<  Να γεμίσει με φως το φριχτό μου σκοτάδι.
Και στα δυο του τα χέρια να με σφίξει ζεστά.
Ας ερχόταν για λίγο και ας χανόταν μετά ρε Έλενα.
Δηλαδή να περπατούσαμε αργά στο κέντρο της ΑΘήνας και να ακούγονται μόνο τα βήματά μας.Το ντουετάκι τους το γνωστό τα βήματα μας να ξαναπούνε,που λέει και το τραγούδι.
Και το άλλο πρωί να έφευγε δεν είχα θέμα.
Δυο χέρια χρειάζομαι. Δηλαδή όχι μόνο εγώ, και εσύ και αυτός και τάδε. Δυο χέρια να αγκαλιάζουν σφιχτά αλλά ξέρεις τώρα όχι οποιαδήποτε χέρια, να έχουν γνώριμη μυρωδιά. Αυτή τη μυρωδιά του άλλου που ρε φίλε δε σου φεύγει από τη μύτη ακόμα και αν είστε σε διαφορετική ήπειρο.

Τελοσπάντων κατάλαβες τι εννοώ και εσύ!

Δηλαδή και σε διαφορετική ήπειρο να είστε, η πραγματική απόσταση μεταξύ ανθρώπων είναι αυτή που όταν είσαι δίπλα τους δεν νιώθεις καμία σύνδεση, καμία επικοινωνία, νιώθεις ένα κενό ρε παιδί μου.
Δεν λέω ότι η απόσταση η χιλιομετρική βοηθάει, αλλά εντάξει εμείς την κάνουμε να μη βοηθάει γιατί μας καίει το μέσα μας και δεν μας αρκεί γιατί και εσύ ξες αν καίγεται το μέσα σου ολόκληρο και το μέσα του και δεν είστε κοντά γίνεται ένας χαμός. Αλλά είναι η ψυχή σου που δεν αντέχει το μακριά, ή τα μάτια σου που δεν τους φτάνει το skype  ή τα δάχτυλά σου που δεν την νιώθουν την αφή αν είναι μακριά.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι αυτοί που λένε "δεν μπορώ από απόσταση" απλά δεν έχουν ερωτευθεί ή απλά έχουν και έχει καεί η γούνα τους.
Το καλύτερο και πιο ωραίο είναι να έχεις τον άνθρωπό σου δίπλα σου.
Αλλά το πιο ωραίο από όλα, είναι να τον έχεις.Και να σου αρκεί. Όπου και να είναι δηλαδή.

Γιατί υπάρχουν και αυτοί που έχουν τόσο αγάπη μέσα τους ρε φίλε που δεν έχουν βρει τον άνθρωπο να την δώσουν. Και αυτοί συνήθως είναι αυτοί που ψάχνουν τον λόγο που πρέπει να ακούσουν καψουροτράγουδα,ή να σπάσουν ένα τασάκι, ή να πιουν για να ξεχάσουν. Ποιον να ξεχάσουν? 

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν so much love και ψάχνουν τον λόγο να ταυτιστούν με τους στίχους των love songs. Δηλαδή, οι πιο δυστυχισμένοι είναι αυτοί που δεν κάνουν εικόνα κανένα στους στίχους αυτούς. Γιατί δεν έχουν κανένα. Και αυτό απαραίτητα δεν είναι λάθος τους.
Αλλά εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι ο άλλος μπορεί να γκρινιάζει για την απόσταση, ο άλλος επειδή τον έχει πολύ δίπλα του και θα ήθελε μια απόσταση...Τι να πουν οι άλλοι που δεν τον έχουν καν δηλαδή?
Μόνο να παραπονιόμαστε ξέρουμε.

Καλά αυτούς/ες που τα έχουν με κοπέλες ή αγόρια που δεν ταιριάζουν έτσι απλά για να τα έχουν δεν τους σχολιάζω καν. Αυτοί που ερωτεύονται και δεν το λένε δηλαδή ΟΚΕΙ ΠΑΙΔΙΑ αυτοκτονήστε. Ντάξει δεν είμαστε στα '40s ή '50s να έχουμε πιο θάρρος και να είναι όλα πιο απλά και ξεκάθαρα, αλλά είμαστε το άλλο άκρο . Το 2016 αν κάποιος παραδεχτεί τον έρωτά του,εκφράσει αυτά που νιώθει τα πολύ βαθιά που καταπιέζει τόσο καιρό,πάρει το θάρρος να τα αποδεχτεί μέσα του,να τα επεξεργαστεί, να κάνει λίγο άκρη τον εγωισμό του και τα πει στον άλλο που εξαιτίας του χάνει τον ύπνο του, αυτός ο άνθρωπος το 2016 θεωρείται αδύναμος, φλούφλης και ηλίθιος. 
Αν κάνεις δηλαδή μια φορά άκρη τον εγωισμό σου -που τον κατέχεις σε όλους τους υπόλοιπους τομείς μια χαρά- και παραδεχτείς ότι είσαι ερωτευμένος ρε φίλε, και το εκφράσεις στον άλλο για εσένα για να το βγάλεις από μέσα σου, είσαι το κορόιδο.
Αλλά όταν είσαι σίγουρος και είσαι από τους τυχερούς που νιώθουν ότι είναι έτοιμοι να παραδοθούν στον αλλο, γιατί να μην το πεις? Γιατί να νομίζεις πως αν το πεις θα γίνεις ξεφτυλίκι?
Ξεφτυλίκια είναι αυτοί που δεν το παραδέχονται αλήθεια. Σταματάω γιατί μπορεί να νευριάσω.
Στα δικά μας τώρα, τι θα κάνω με την Χριστίνα?
Ντάξει πολύ drama queen η όλη φάση του έρωτα αλλά χρειάζομαι κάτι νορμάλ ρε φίλε. Να βρω κάποια να επικοινωνώ, να τρώμε καλά και πολύ και να είναι όλα πιο ήρεμα και να γελάμε. Δεν ξέρω βασικά μπορεί να τα λέω επειδή δεν έχω τη Χριστίνα. Αλλά δε μπορώ άλλο να δίνω την ψυχή μου και να είναι όλα τόσο δύσκολα.
Αλλά μετά σκέφτομαι το μύθο και το γλυπτό του Έρωτα και του φιλιού που δίνει και ξυπνάει την Ψυχή, τζάπα γλυπτό έκανε ο Κανόβα το 1793?
Είναι τόσο δυνατά όλα αυτά που αν σκεφτείς ότι ωραίος,άσχημος,κακός,καλός,έξυπνος,ηλίθιος μπορεί να νιώσει έρωτα η ψυχάρα του ρε φίλε δεν μπορεί να αντισταθείς αν σου τύχει πάει.
Τώρα ή είμαι φουλ ερωτευμένος και κάνω σαν γυναίκα ή έχω σκάσει ΠΟΥ ΔΕΝ απαντάει η Χριστίνα.
Απάντα ρε Χριστίνα την τρέλα μου.
Εσύ πως πας μετά το μονόλογό μου, τι λέει το έκτο εξάμηνο? Τι νεάκια? >>