Έχω να γράψω στο μπλογκ αυτό 7 μήνες και μέσα σε αυτούς τους μήνες αν δεν έχεις προσέξει πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος, τότε δεν κοιτάς καλά. Αν δε θυμώνεις με αυτά που γίνονται γύρω σου και αν δε σε επηρεάζει τίποτα, τότε κοιτάς μόνο τη βολή σου. Αν εκτός από το να εύχεσαι το 2018 να αλλάξουν πολλά πράγματα δεν είσαι έτοιμος να τα αλλάξεις εσύ, τότε είσαι ένας από αυτούς που όταν λέμε "δεν πάει καλά ο κόσμος" εννοούμε και εσένα μέσα σε αυτούς.
Νομίζω ότι η κόλαση είναι κάτι που κουβαλάς, όχι κάπου που πρέπει να πας. Και αυτό γιατί πολλοί δολοφονούνται,πολλοί σκοτώνονται, πολλοί βιάζονται, πολλοί κακομεταχειρίζονται, πολλοί τρώνε μπουλινγκ, πολλοί αυτοκτονούν, πολλοί κλέβουν. Αυτοί όλοι δεν πάνε στην κόλαση. Οι θύτες την έχουν μέσα τους. Και τα θύματα μέσα τους την έχουν απλά δεν την είχαν σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο οι άλλοι ώστε να την εκδηλώσουν. Αν ανοίξεις τηλεόραση και δεις ειδήσεις, θα στεναχωρηθείς και μετά θα κλείσεις την τηλεόραση και θα πας να κοιμηθείς πάλι ήρεμος ή θα τα προσπεράσεις και θα αδιαφορήσεις. Αν ανήκεις στη 2η κατηγορία ανθρώπων τότε ή έχει συνηθίσει το μάτι και το αυτί σου να βλέπει και να ακούει μόνο τραγικότητες και συνεπώς σου περνάνε αδιάφορα ή είσαι βόδι φίλε μου και φίλη μου.
Το πιο εύκολο που έχεις να κάνεις είναι να σχολιάσεις μια κατάσταση ανθρώπου ενώ βρίσκεσαι σε απόσταση. Το πιο εύκολο είναι να κρίνεις και να πετάξεις τις εύκολες ευθύνες από την τσέπη σου. Το πιο εύκολο είναι να κρίνεις μια κατάσταση χωρίς να την έχεις ζήσει, χρησιμοποιώντας τη λογική σου νομίζοντας πως αυτή τα λύνει όλα και να πεις ένα " καταλαβαίνω " χωρίς να έχεις πάρει πραγματικά πρέφα για τίποτα.
Πρόσφατα επιβεβαιώθηκα πόσο όμορφα είναι τα ξεκαθαρίσματα από ανθρώπους που δεν έχεις τίποτα να πάρεις. Και όταν λέω να πάρεις δεν αναφέρομαι σε τίποτα υλικό. Χρειάζομαι ανθρώπους που θα κρέμομαι από τα χείλη τους όταν μιλάνε για κάτι που παθιάζονται. Δεν μου αρέσουν οι δανεικές απόψεις και τα δήθεν παθιασμένα θέματα. Σε ξεγελάει πολύ ο κόσμος. Σου πετάει ένα χαμόγελο και παραμένει ευγενικός κρατώντας αποστάσεις για να μην έχεις να του πεις κάτι μετά. Αυτούς τους λέω αδύναμους. Αυτούς τους πολύ ευγενικούς , αυτούς τους σεμνούς , που λένε ένα καλό λόγο για εσένα γιατί έχουν συμφέρον, αυτούς που σε ένα καβγά θα σου πουν " α δεν είδα " ή " α δεν άκουσα" για να μην πάρουν μέρος και εμπλακούν. Πωωωπω δεν τους μπορώ. Αυτό το είδος ανθρώπων είναι χειρότερο και από τον πιο κακό άνθρωπο στον κόσμο.
Η παρέα σου πρέπει να 'ναι άνθρωποι απλοί, καλλιεργημένοι και ας μην έχουν ούτε απολυτήριο λυκείου,να ξέρουν να λένε μόνο την αλήθεια και όχι ό,τι τους συμφέρει για να μην είναι στη βολή τους.
Γιατί ο καθένας από εμάς κουβαλάει την κόλασή του. Αλλά το πιο εύκολο από όλα τα παραπάνω που ανέφερα, είναι να πετάς την κόλασή σου στα μούτρα του άλλου εκεί που πίνεις καφέ. Το πιο εύκολο χρυσέ μου και χρυσή μου, είναι να είσαι κακός και παλιοπερίεργος και να το υιοθετείς . Γιατί αυτό σε οδηγεί στην αγένεια, την αγένεια που περνάς μέσα από ευγενικές κακίες και δήθεν πλάκες και δήθεν χαχαχου και χαχαχα.
Από πότε η στεγνή κακία και τα πικρόχολα σχόλια μεταφράστηκαν σε ειλικρίνεια? Το να ξερνάς ανακρίβειες με επιχειρήματα της πλάκας σε ανθρώπους, δεν είναι καν ειλικρίνεια.
Μπορείς να είσαι ειλικρινής 24/7 αλλά να μην είσαι κακός. Πάλι το πιο εύκολο που έχουμε πετύχει σε αυτή την εποχή είναι να προσβάλλεις συνεχώς και να μεταφράζεις τον εαυτό σου ως "ειλικρινή". Μπα , έτσι μόνο ειλικρινής δεν είσαι. Είσαι ένας πληγωμένος που αντί να δουλέψει με αυτό που τον ματώνει, επιλέγει να τον χαρακτηρίζουν "κακό" και "περίεργο" επειδή είναι της μόδας ενώ στην πραγματικότητα να είναι το πιο ευαίσθητο και ανήκουστα καλό άτομο αλλά παραμένει έτσι όπως είναι παλεύοντας με 2 κόσμους επιλέγοντας τον πιο λάθος να δείχνει στον κόσμο. Δεν έχεις δικαιολογία ότι πληγώθηκες.
Δικαιολογία έχει αυτός που έχασε παιδί, που έχασε γονιό , που έχασε δικό του άνθρωπο άδικα. Και αυτοί μετά από λίγο καιρό παύουν να έχουν δικαιολογία. Όλοι πληγώνονται. Κάποιοι οικτρά , κάποιοι λιγότερο άσχημα. Πρέπει να καταλάβεις την σημασία της παθητικής φωνής στα ρήματα. Μπορεί κάποιος να σε πλήγωσε με κάποιο τρόπο ή μπορεί να πληγώνεσαι μόνος σου και να μην καταλαβαίνεις το μέγεθος της ευθύνης που φέρεις.
Κανείς δεν έχει δικαιολογία γιατί αυτή μετά από ένα χρονικό σημείο γίνεται η επιλογή σου που σε αυτή υπομένεις και επιμένεις. Αν είσαι στα 2 σου πόδια και σκρολάρεις στο κινητό σου κρατώντας το με τα 2 σου χέρια και δεν έχεις κάποιο πρόβλημα νοητικό και μπορείς να έχεις αντίληψη, τότε δεν έχεις δικαιολογία. Όσο άσχημα και να σου τα έφερε η μοίρα και η τύχη η επιλογή και η απόφαση πώς θα χειριστείς όλο αυτό που σου συμβαίνει είναι δικιά σου. Σταμάτα να ψάχνεις για να βρεις τον " σωστό άνθρωπο για εσένα" και γίνε αυτός ο ρημαδοσωστός άνθρωπος για εσένα και μετά για αυτούς που αγαπάς.
Δε γίνεται να μη θυμώνεις με όλα ή με αυτά που συμβαίνουν γύρω σου. Δε γίνεται να μη θυμώνεις και να διαβάζεις quotes στο instagram και να πατάς καρδούλα. ΔΕ φτάνει να ανεβάσεις ένα instagram story που να λέει επαναστατικές φράσεις και λέξεις που στάζουν όλο νόημα για την αδικία που επικρατεί στον κόσμο. ΔΕ λύνονται έτσι τα πράγματα αγαπητέ μου. Και το κακό είναι ότι το ξέρεις και συνεχίζεις και το κάνεις και φτάνεις σε σημείο να μη θυμώνεις και να το προσπερνάς.
Δεν είμαι και από τους πολύ ρομαντικούς ανθρώπους που εμπιστεύονται εύκολα τα λόγια. Όλοι λέμε αυτά που έχουμε να πούμε, αυτά που θα κάνουμε, αυτά που θέλουμε να κάνουμε, όλοι κρίνουμε, όλοι λέμε την άποψή μας για κάτι. Λες "γεια σου" και εννοείς "χέσου". Λες "α τι κρίμα" και δε σε νοιάζει καν, λες "save the planet" και ζεις μόνο μέσα σε plastic fantastic. Κι όπως έχει πει ο Νικόλας Aνδρουλάκης ο καζανόβα του instagram : Λέμε "σ'αγαπώ" και εννοούμε "σε θέλω". Λέμε "καλησπέρα" κι εννοούμε "σε αγαπώ". Σε κάτι τέτοια τον εκτιμώ τον Νικόλλλλα ψέματα δε θα πω.
Όλοι οι άνθρωποι μιλάνε. Οπότε επιλέγω να βλέπω αυτά που κάνουν και όχι αυτά που λένε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου